Collumn

Van de voorzitter

29 oktober 2016
Vanmorgen weer eens getraind, omdat het even kon, er oppas was voor onze kleine meid en ik zo graag even naar buiten wilde gaan om de herfst te proeven. Maar ja, voordat het zover was, eerst nog even langs de kledingkast: wat moet ik aan? lang? driekwart? lang shirt met dun jasje? geen jasje maar dik lang shirt? muts? handschoenen? en waar liggen die ook alweer? Mmmmm had misschien even iets eerder op moeten staan om mij deze ochtendstress van "wat moet ik aan" en "waar ligt het ook alweer" te besparen. Ik ga uiteindelijk voor lange broek, lang shirt met dun jasje, handschoenen en een bandana. Ik zie u verschrikt opkijken een wat? Een banana? Nee, we zitten niet in een van de "Minions" films waar zo'n geel wezentje steeds weer vraagt om een banana. Nee, hoe zal ik  het omschrijven, het is een soort muts met een klein flapje aan de achterkant en twee lange stroken aan de zijkant die je dan aan de achterkant kunt vastknopen op je hoofd. Ik vind dit er wat vriendelijker uitzien dan een muts. Ik ben namelijk niet zo van de muts. Zo, na deze modeshow, eindelijk op weg naar de training weliswaar met de auto. Ik zie dat de temperatuurmeter in de auto 4 graden aangeeft. "Goed idee handschoenen en een bandana," hoor ik mijzelf zeggen. Eenmaal op de parkeerplaats zie ik dat ik dat ik niet de laatste ben en loop rustig naar de ingang van het zwembad. Eenmaal binnen staat de groep te wachten totdat de trainster eindelijk het sein geeft om naar buiten te gaan en de warming up te doen beginnen. Tijdens het inlopen bestudeer ik nog eens aandachtig wat iedereen zoal aan heeft getrokken vandaag. Ik zie lang, driekwart, zelfs kort met kort mouw t shirt (!) dikke jasjes, dunne jasjes, dik shirt, trui, handschoenen, hoofdbanden en mutsen. Ach, als ze hun werk maar doen.

En ja hoor, na die ronde inlopen begin ik het toch wel warm te krijgen en voel ik wat zweetdruppels naar beneden glijden. Tijdens de kerntraining wordt het nog heftiger en er kan steeds meer uit, want als je zo bezig bent begint de lichaamstemperatuur te stijgen. Desondanks heb ik ook nog oog voor de natuur. De prachtige herfstkleuren van de bomenrij op Landgoed Nienoord doen mij genieten. Ook het vele blad dat al van de bomen is gewaaid knispert onder mijn schoenen en ik vraag me af: zouden die bomen het ook zo warm hebben gehad, dat zij nu hun bladeren hebben laten vallen....?



© Loopgroep Nienoord

Alle afbeeldingen op deze website zijn rechtenvrij of met verleende toestemming.
Niet eens met een afbeelding?  Mail ons info@loopgroepnienoord.nl

De gezelligste loopgroep van het Westerkwartier.

Terug naar boven