Ik had iedereen van te voren gewaarschuwd, modderig zou het worden en nat. Toch stonden er 15 m/v klaar voor de molen in Roderwolde voor de tweede trailruntraining. De eerste hadden we een maand eerder gehad in Norg, een totaal ander parcours, bos, heuveltjes, smalle single trails. Toen mooi weer, nu mooi weer. Alleen een beetje gevroren 's nachts en dat was ons geluk, de ondergrond was minder kleiig dan ik had verwacht. Twee dagen eerder had ik de route al wandelend verkend en zat ik tot boven mijn knieën onder de potklei. Nu viel het mee. Dat wil overigens niet zeggen dat het je lukt in Roderwolde e.o.  droge voeten te houden. Direct op het grasdijkje richting het Peizerdiep was iedereen er al doorheen; lekkere natte kleischoenen. Maar de omgeving van Peizerdiep en Kleibos maakt veel goed. De zon net boven de rietkragen uit over een route die voor velen niet bekend was. Genieten ondanks de ijskoude kletspoten. Arjen ging er direct vol in. Geen plas met een laagje ijs was veilig voor hem. Het liefst zou hij er buikschuivend over heen gaan. Verderop over de Groeve was het uitkijken geblazen; het kleine stukje bestrating en asfalt was spiegelglad - goed dat er vandaag geen gewone duurloop op het programma staat: toeval. Gelukkig zaten er maar kleine stukjes 'verhard' in. Verderop was het weer lekker baggeren over de grasdijk die de Onlanden scheidt van de graslanden rondom Sandebuur. Een klein uitstapje nog naar de oevers van het Leekstermeer. Het paadje eindigt op een plekje waar je graag op een lome zomeravond met een flesje wijn onder handbereik met je lover zou willen zitten. Geen kans nu. Effe uitkijken over het idyllische rimpelloze Leekstermeer en weer wegwezen. Arjen en Dorus nemen de kortste weg; dwars door de rietkragen heen. Zijn jullie al droog en warm, jongens ? Verder over grasdijken, langs het bossculptuur aan de Hooiweg naar de Onlandsedijk. Vlak voor de Onlanden buigen we af naar rechts, richting het Waal. En dat is maar goed ook, las ik de volgende dag in de krant. Het smalle paadje dwars de rietlanden van de Onlanden bleek, door de watertoevoer vanaf het Drents Plateau, een halve meter onder water te staan. Ik ken sommigen in de groep die het wel leuk gevonden hadden, om hier nog door heen te gaan. En dan is het niet ver meer naar het eindpunt in Roderwolde. Ruim 12 km gelopen. Zo spartaans als deze keer, zal een volgende trailrun niet gauw worden. Ik hoop tenminste niemand afgeschrikt voor de volgende trailruntraining op 13 januari aan het Ronostrand. Tot ziens allemaal. Het was mooi hè ?