Het eerste stuk voert langs de weg naar Garminge en Balinge (hier een merkwaardig bouwsel; route 66 staat er voor deze folly) en met een boogje naar de zuidkant van Mantinge.


Als we daar aankomen hebben we al 5½ kilometer achter de rug en dan pas gaan we beginnen aan het Drenthepad. Anders dan anders dus, omdat we nu weer wat dichterbij huis lopen en de aanrijroute met de auto’s dan zo klein mogelijk gehouden kan worden. Hoe duurzaam wil je het hebben ? Eerst dus door Mantinge, ook bekend als de woonplaats van cartoonist Jan Kruis, je weet wel van Jan, Jans en de kinderen. Verder lijkt er niet veel te beleven op dit uur van de dag.

Aan de rand van het dorp trekt echter wel een sculptuur van een soort boer; daar moeten we het onze van weten. Het blijkt Bartje te zijn, een andere versie dan we meestal tegen komen.



Dan volgt een mooi stukje door de Mantingerbosch en –weiden. Een karakteristiek stukje Drenthe met hulstboombosjes en kleine natte weitjes; een natuurontwikkelingsgebied.


Over een grasdijk naast het Bruntingerbos, kwetsbaar natuurgebied staat er te lezen, bereiken we Bruntinge; ook weer zo’n gehucht waarvan de meeste Nederlanders het bestaan niet weten.. In de verte zien we de rookpluim van de vuilverbranding in Wijster. Juist dit weekend is daar een nieuw stuk berg geopend, met een helling van 16%. Idee voor de activiteitencommissie; organiseer daar, op die VAMberg, eens een leuke heuveltraining, want het Drenthepad gaat er niet over heen. Dan buigt plotseling de route rechtsaf. Volgens het routeboekje klopt dit niet; zouden we eigenlijk over de weg door moeten lopen, maar de route over het Scharreveld ziet er aantrekkelijk uit en kort ook iets af. De fiets kan niet mee het hek over, het is bovendien verboden en het is maar beter om geen boswachters boos te maken. Dus fietst Hans om teneinde de groep aan de andere kant van het Scharreveld weer op te vangen. Geheel en al droog is die overtocht niet verlopen. Allemaal natte voeten. Hier is ook de plek voor een korte theepauze met stroopwafels.
Verderop een nieuwe uitdaging;  Scharreveld deel twee. Weer een groot heideveld met fraaie, in het zonlicht zich spiegelende vennen. We worden opgewacht door een kudde Schotse Hooglanders. Altijd mooi en ze leggen ons geen strobreed in de weg.


Wel weer een hek, dus dat wordt weer omrijden op de fiets. Aan de andere kant van de N381, na een tunneltje, vlakbij het keerpunt, vindt de hergroepering plaats. Dan is het nog een kilometer of twee, via het dorp Eursinge, naar de parkeerplaats. Garminge, Balinge, Mantinge, Bruntinge, Eursinge, alleen in deze hoek van Drenthe eindigen de dorpsnamen op – inge. Toch eens uitzoeken hoe dat zit. Op de parkeerplaats wacht op ons de chocomel en de boterkoek van Gea.


Mooi tochtje vandaag, misschien niet de meest spectaculaire maar die grote heidevelden maakten veel goed, 17,5 km ongeveer. Volgende keer gaat de route van Westerbork, via Orvelte naar het Orvelterzand.

- Hans van Leeuwen -