Zonnetje er bij, maar wel een schrale noordoostenwind, ’s nachts rond het vriespunt. Alleen Liset waagt zich in “kort-kort”. Op de fiets ben ik blij met mijn gewatteerde jasje.
Over de Zuidbrink en over de Eursingerweg gaat het eerst terug naar de Stukkenweg, het keerpunt van de vorige keer. Dan hebben we al 2,2 km gelopen, ongeveer een kwartier. Het keerpunt is een mooi punt voor nog wat losmaakoefeningen.


Vanaf hier gaan we verder over het Drenthepad. Direct in het eerste bosje wordt ons nog eens op de neus gedrukt dat het een uitzonderlijk nat voorjaar is geweest. Natte voeten gegarandeerd; dan hebben we dat tenminste ook weer gehad. Over een stukje heide en dan zijn we al weer terug in Westerbork.
Genoeg horeca hier, maar alles is nog potdicht. Wel  genoeg te zien in Westerbork, maar een bezoek aan het Papierknipkunstmuseum  en het Applemuseum zit er met dit gezelschap op deze tijd niet in. Dan passeren we ook weer Meursinge, wat natuurlijk leidt tot opmerkingen als “koffie!” en “ zo, we zijn  er”.  Mooi niet. Via de Oude Groningerweg, dwars door glooiende akkers komen we in een bosje uit met zowaar een heuveltje en aan de rand een Drenthepad-bankje. Op de foto ! Schrijver dezes laat zich verleiden om zich op het bankje te laten afleggen.





We komen nog langs een historische Drentse boerderij, waar we de ene kant ingaan en de andere kant weer uit. Verderop al weer een attractie: het Houten pad van Theodoor. Eric weet een zeer acceptabel melodietje te ontlokken aan een installatie in het Muzikale Woud; een soort verticale vibrafoon. De rest van de groep kijkt in stille bewondering toe. De rest van het houten pad van Theodoor laten we maar voor wat het is. We zijn dan bijna in Orvelte, een soort openluchtmuseum gebaseerd op bestaande bebouwingen.



Alom bekend natuurlijk maar altijd weer leuk om doorheen te lopen en ook hier is de horeca nog maar net aan het ontwaken. Dan steken we het Oranjekanaal over en de lopers gaan verder over het Orvelterzand, afwisselend bos en heide, met zeldzame vogels.



De fietser had gelezen dat het Orvelterzand niet toegankelijk is voor fietsers, dus dat wordt omrijden en de groep aan de andere kant van de heide weer tegemoet komen. De plek van hereniging is tevens de plek om even thee te drinken. Dan gaat het terug. 10 km over het Drenthepad zit er weer op. Via Orvelte en over het fietspad tussen Orvelte en Westerbork gaat het dan weer terug naar de auto’s waar ons heerlijk plaatgebak van Gea wacht.



Gezellig weer mensen !! In totaal 18 km gelopen; volgende keer lopen we naar de boswachterij Grollo.

- Hans van Leeuwen -